دلایل اصلی نادرست بودن خواستگاری دختر از پسر چیست؟

حکم خواستگاری دختر از پسر-خواستگاری پسر از دختر در دانشگاه-خواستگاری دختر از پسر خانواده برتر

دختر پسرهای ما تا قبل از دانشگاه تو یک محیط جدا هستند و بعد از دانشگاه میان تو یک محیط مختلط

این مختلط بودن محیط، نیاز های عاطفی و جنسی، جذابیت و کشش دو جنس مخالف به یکدیگر، دیدن انسان های مختلف و… باعث می شود که افرادی به هم گرایش داشته باشند برخی با عنوان دوست و برخی هم برای ازدواج که معمولا همون دوست شدن ها نیتی به اسم ازدواج پشتش هست یعنی سرمایه گذاری بلند مدت.

هر کدام از ما چه پسر چه دختر معیارهایی را برای خودمون از همسر آینده مدنظر داریم که با دیدن شخصی که با معیارهای ما تطابق دارد به سمت اون گرایش پیدا می کنیم و برامون جذابیت دارد.

تفاوت هایی که بین ویژگی های یک دختر و پسر وجود دارد باعث می شود که نوع رفتارهای این دو هم با هم تفاوت داشته باشد. برای امر انتخاب کیس و مساله خواستن فردی برای ازدواج، معمولا دخترها با پسرها عملکرد متفاوتی دارند.

از زمان های گذشته تا کنون معمولا به این شکل بوده است که خواستگاری بر عهده مرد بوده است که این وظیفه معمولا با ویژگی های روحی و روانی یک مرد تطابق کامل دارد. اما در سال های اخیر عده ای مطرح کردن که بابا چه اشکالی دارد دختر بره از پسر خواستگاری کند؟

بحران بی شوهری و رقابت سنگین در بخش شوهر یابی  و بالا رفتن سن ازدواج نیز به این امر دامن می زند و محیط دانشگاه نیز فرصت خوبی را برای این امر فراهم می کند.

کسانی که به این امر توصیه می کنند معمولا به خصوصیات روحی و روانی پسر و دختر توجه نمی کنند و نسبت به پیامدهای این کار هم بی توجه هستند که این بی توجهی سرمنشا مشکلات است.

معمولا مسئولیت تشکیل یک خانواده به عهده مرد است و این مسئولیت باعث می شود روی انتخاب پسر تاثیر بگذارد.

انتخاب یک دختر:

وقتی یک دختر از پسری خوشش میاد همین که می بینه با معیارهاش می خونه و احساسی بهش داره و وقتی هم نظر بقیه دخترا را می پرسند همه میگن وای چه پسر ماهی است دختره رغبت پیدا می کنه که بره سراغ پسر.

شیوه انتخاب یک پسر:

برای پسر دو مرحله ازدواج وجود دارد:

الف:آمادگی برای ازدواج

ب: انتخاب کیس

در مرحله الف  پسر می آید شرایط ازدواجش را بررسی می کند و متوجه می شود که برای ازدواج نیاز به شغل دارد که برای پیداکردن شغل باید کارشناسی اش را تمام کند و بعد از پایان کارشناسی باید مساله خدمت سربازی برود پس فعلا تا سه چهار سال آینده خبری از ازدواج نیست.

در کنار این مساله پسر یک ارزیابی خانوادگی هم دارد که ببین نظر خانواده و میزان حمایت مالی آنها چقدر است که معمولا خانواده میگن هنوز زوده برات.

پس در مرحله الف یا پسر به نتیجه می رسد که آمادگی ازدواج دارد یا نه؟ اگر نداشت که هیچی اگر هم داشت به این نتیجه می رسد که باید سراغ کسی برود که شرایطش قبول کند.

در مرحله ب وقتی  یک پسر می خواهد دختری را انتخاب کند اول افسران تجسس و تحقیق را می فرسته سراغ دختر و کلی اطلاعات بدست می آورد پس از آنکه اطلاعات بدست اورد واحد تجزیه و تحلیل کلیه این اطلاعات را مورد بررسی قرار می دهند و اگر این شرایط مورد قبول شد میره به واحد تصمیم گیری تا اونجا اقدامات اجرایی انجام بدهد.

در قسمت تجزیه و تحلیل تمامی شرایط یک دختر را بررسی می کند تا ببیند چند درصد این دختر می تواند با شرایطش کنار بیاد که اگر دختری با شرایطش ساخت چه خوب اگر هم نساخت که قضیه یا منتفی می شود یا سراغ کسی دیگر خواهد رفت.

در کنار این یک پسر با نیازهای جنسی و عاطفی و شرایط درسی، دوری از خانواده ویکسری کمبود ها و مشکلات دیگری همراه است.

خارج از این تحلیل اگر بخواهیم با واقعیت ها روبرو بشویم  بیشتر پسرهای ما در شرایط الف هستند یعنی آمادگی ازدواج ندارن و خیلی از اونا چیزی به اسم پشتیبانی مالی هم ندارن یعنی تا پایان کارشناسی و رفتن به سربازی و پیدا کردن یک شغل عملا نمی توانند برن سراغ دختری.

پس یا میان نیازهاشون را با دوستی برطرف یا خودشون را طوری سرگرم می کنند تا نیازهاشون کنترل کنند.

نکته مهم این است که وقتی یک پسر میره سراغ یک دختر تمامی زوایای اون را بررسی می کند از حجاب و ظاهر گرفته تا موقعیت خانوادگی و مالی و خلاصه همه چیز بررسی می کند که اگر متوجه بشود دختر باهاش همخوانی ندارد براحتی اون از گزینه هاش حذف می کند به همین راحتی و معمولا مشکلی هم پیش نمیاد به خصوص برای بچه هایی که اهل دوستی نیستند.

پسرهای  هم که  میرن سراغ دوستی اولش بهشون خوش می گذره چون نیازهاشون به خصوص عاطفی برطرف می شود اما پس از مدتی می بنند که نمیشود این دوستی را ادامه داد بالاخره یا باید این دوستی پایان یابد یا منجر به ازدواج شود که اینجا باز مورد الف و ب و تجزیه و تحلیل ها میاد سراغش و چون اغلب شرایط همخوانی ندارد و پسره درگیر احساسش شده مدتی طول می کشه تا این دو از هم دل بکنن و بعد ها پیش خودش یا میگه خداروشکر که جور نشد چون ما اصلا به هم نمی خوردیم یا میگن حیفش کاشکی شرایطم جور بود می گرفتمش که جمله دومی کمتر پیش میاد.

حالا فرض کنید تو این شرایطی که پسر دارد به مساله ازدواج و شرایط ازدواج و مشکلاتش فکر میکند و به این نتیجه می رسد که ازدواج براش زود و نمیتواند مسئولیت یک زندگی را برعهده بگیرد بهتر به فکر سرگرمی با درس و ورزش بشود و نیازهاش کنترل کند. یک دختری با شرایط توپ بره سراغش که بیا با من ازدواج کن.(معمولا اکثر دخترایی که میرن سراغ یک پسر از شرایط و اعتماد به نفس خوبی برخوردارند)

اگر این پسر قرمساق باشد(با عرض معذرت از همه) میگه خب عجب چیزی یک مدت باهاش حال می کنیم بعدش می گم ما به درد هم نمیخوریم که معمولا تو محیط دانشگاه این مورد کمتر است حداقل زمان ما کم بود.

اما اگر این پسر، پسر خوبی باشد دچار شک می شود و یکباره از نظر روحی و روانی بهم میرزه چون دقیقا دختره گند زده به تمامی برنامه هاش.

شاید در وهله اول یک پسره به خودش بباله  و یک حس خوبی بهش دست بده که بابا فلانی داره به من توجه میکند و من خواستی هستم اما بعد از یک مدتی حس بدی بهش دست میده مخصوصا اگر دختره با معیارهاش نخونه و یا پسر تحقیق کنه ببینه از دختره کمتر هست.

معمولا پسر از همچین دختری خوشش نمیاد و ترجیح می دهد خودش بره سراغ یک دختره چون اینجوری اعتماد به نفس و غرور مردونش بهتر حفظ می شه و با ویژگی های مردونه بیشتر میخونه چون معتقد فکر همه چیزش کرده و اگر دختره  و خانواده اش بپرسن برنامه ات چی هست حرفی برای گفتن دارد.

به طور معمول هم این دختره نمیره به خانوادش بگه که من از همچین پسری خواستگاری کردم میگه فلانی ازم خواستگاری کرده حتی سعی میکن طوری رفتار کنه که به همکلاسی هاش بفهمون بابا فلان پسر از من خواستگاری کرده نه من.

حالا این پسر باید تو عمل انجام شده قرار بگیرد از طرفی نباید به کسی بگه که دختره از من خواستگاری کرده چون دوست داره مردونه رفتار کنه از طرفی دوست نداره بگه من از این دختر خواستگاری کردم چون باید به سوالاتی مثل اینکه تو شغل داری سربازی رفتی اصلا مسائل مالیتون به هم میخوره چه تناسبی دارید از یک طرفی هم وجود چنین کیسی هم وسوسه برانگیز چون هرکسی میرسه میگه دلتم بخواد من که از خدام بود حیف که سراغ من نیومد.

بعدش این پسر یک مدت فرصت می گیره میره می شینه تجزیه و تحلیل می کند و می بیند نه بابا این دختره کجا و ما کجا بعد عملیات دک کردنش شروع میشه.

این پسر با توجه به نوع عقلانیتش و تربیتش با این دختره رفتار می کند

برخی از پسرها هستند که همون اول قاطعانه به دختر می گن نه

برخی پسرها هستند که با دختر حرف می زنند و راضیش می کنند

برخی از پسرها عملیات دک طولانی میکنند تا به دختر آسیبی وارد نشود و کم کم با کم محلی از وی جدا می شود

برخی از پسرها هم هستند که در یک بلاتکلیفی به سر می روند از یک طرف به خاطر شرایط دختر وسوسه هستند از یک طرف دلشون به حال دختر میسوزه از یک طرف هم هیچ شرایطی ندارد که فرقش با بقیه این است بدون تصمیم خاصی ادامه می ده تا یک طوری بشود.

با توجه به دوست داشتن و احساسی بودن یک دختر معمولا وی به این راحتی ها قانع نمی شود و هرچه یک پسر دلیل بیاورد اون میگه اشکالی ندارد من حاضرم با تمام شرایط تو بسازم. (فرض کنید دختره تو پره قو بزرگ شده میگه من حاضرم با شرایط تو بسازم که واقعا سخنی غیر قابل باور هست)

(یک خانمی تو دانشکده ما بود انصافا از زیبایی و متانت و شخصیت چیزی کم نداشت و تهرانی بود یک پسر شهرستانی می خواستش مادر دختره به پسر گفته بود اگر دخترم میخواهی باید یک خونه تو تهران بخری بزنی به اسم دخترم تا من رضایت بدهد

حالا پسره چی اگر وام دانشجویی قطع می شد امدادگران هلال احمر باید می موندن تا از گرسنگی و قحطی نجاتش بدن)

خلاصه هرچه از پسر انکار از دختر اصرار بیشتر و تو این شرایط دختر شرایط روحی بسیار بدی دارد گریه، افسردگی، نا امیدی، بی رغبتی به زندگی، افت شدید تحصیلی، نفرت از مردها و…

 تو این شرایط پسر ها با شیوه های متفاوتی و بعضا جالب سعی می کنند دختر را رد کنند

عوض کردن تلفن همراه

غیبت زیاد سرکلاس

فرار کردن از دختر

جواب ندادن ایمیل و…

حرف های بد و زشت زدن به دختر

تهدید کردن

دروغ گفتن

نقش بازی کردن

گرایش الکی به دخترای دیگه

اعلام نامزدی و پخش شیرینی

تو این بین هم برخی کارهای احمقانه میکنند

خلاصه هرکاری از دستش بر میاد انجام میده تا این دختر را از سر خودش باز کند

در این شرایط پسر واقعا عذاب میکشه اما معتقد که اشکالی ندارد درست میشه.

خواهران گرامی

اگر پسری احیانا به این خواستگاری  جواب مثبت بدهد راضی کردن خانواده اش یک فیلمی دارد راضی کردن خانواده دختر یک فیلمی دارد

که اگر هر دو خانواده رضایت بدهند تازه اول بدبختی هاست

زیرا دختر برای حفظ آبروش هم که شده باید تا آخرش برود در همین حین بسیاری از خواستگاراش از دست می دهد.

پسر هیچ تضمینی نمی دهد که حتما ازدواج کند ممکن تا دقیقا آخرش بزن زیر همه چیز

از طرفی زوایای پنهان یک پسر تازه برای دختر مشخص می شود و چون دختر احساسی هست نمیتواند خوب تصمیم بگیرد.

خلاصه اگر در حالت خوش بینی اینا ازدواج کنند تا تقی به توقی میخوره پسره سر دختر منت می ذاره که این زندگی سرانجامی نخواهد داشت.

البته در هر زمینه ای استثناهایی وجود دارد ولی خب کلا جالب نیست.

راه حل کار چیست:

اگر دختری از پسری خوشش اومد سعی کند با پدرش، برادرش و دایی خلاصه یک مرد عاقلی از فامیل تا این فرد عاقل برود بررسی کند شرایطش ببین بعد اگر خوب بود بذاره خانوادش تصمیم گیری کنند تا بعدا مشکلی پیش نیاد.

خواستگاری دختر از پسر در فرودگاه-خواستگاری دختر از پسر اپارات-خواستگاری احسان علیخانی

دخترها به خواستگاری کدام پسران بروند؟

از قدیم مرسوم بوده که آقا پسرها به خواستگاری دختر خانم‌ها بروند و این رسم نسل به نسل ادامه داشته و به ما رسیده است، پسر‌ها عادت کرده‌اند که گل و شیرینی بخرند و با خانواده و اقوام نزدیک به منزل دختر مورد نظر خود بروند و در این راه ممکن است به هدف خود برسند و با شخص مورد علاقه خود ازدواج کنند یا حتی ممکن است درخواست‌شان مورد قبول نباشد و دختر خانم‌ها هم طبق این رسم در خانه می‌نشینند و منتظر می‌مانند تا انتخاب شوند و کسی از آنها خواستگاری کنند و از بین خواستگارانی که دارند فرد مورد نظر و ایده آل خود رابرای ازدواج انتخاب کنند که معمولا این ازدواج‌ها با انواع شروط و مهریه همراه خواهد بود، حالا اگر این روند برعکس شود چه اتفاقی خواهد افتاد ؟ اگر دختر خانم‌ها به خواستگاری پسرها بروند آیا این شروط همچنان باقی خواهد ماند ؟ برای دختری که از پسری جواب نه بشنود چه اتفاقی خواهد افتاد ؟ بد نیست بدانیم چند تن از کارشناسان در مورد خواستگاری دختر خانم‌ها موافقت خود را اعلام کرده‌اند و برای جا افتادن و فرهنگ شدن این رسم تلاش می‌کنند. یکی از این افراد دکتر ابهری (متخصص در روانشناسی و رفتارشناسی) است. ایشان یکی از سر سخت‌ترین موافقان این طرح است. او چندوقت پیش در گفت و گو با یکی از خبرگزاری‌ها گفته بود: «در حال حاضر فاصله سن بلوغ تا ازدواج ۱۵ الی ۱۷ سال شده است و با توجه به تغییرات جامعه و حرکت به سوی مدرنیته برای کم کردن این فاصله سنی، دختران نیز در صورت لزوم باید بتوانند از پسران خواستگاری کنند و این مسئله باید در جامعه فرهنگ‌سازی شود.»به بهانه همین موضوع با دکتر ابهری گفت وگوی مفصلی داشتیم که به جزئیات این طرح و نتایج کاربردی برای خواستگاری دختران از پسران برسیم.

چرا باید ازدواج کنیم؟

ازدواج پیوند دو انسان با یکدیگر است و با ازدواج است که از نظر روحی و عاطفی یک فرد کامل می‌شود و نیمه دیگر خودش را پیدا می‌کند. وقتی کسی ازدواج نمی‌کند در روند تکاملی زندگی اجتماعی قرار نمی‌گیردو همواره خلأیی در زندگی خود احساس می‌کند و همین خلأ شخص را به انواع آسیب‌های اجتماعی و رفتاری سوق می‌دهد. ازدواج در طول تاریخ مراحل و بحران‌های زیادی را پشت سر گذاشته است؛ در قدیم ممکن بود یک مرد در آن واحد با چند زن ازدواج کند یا مثلا در هندوستان ازدواج یک زن با چند مرد- که هنوز هم این رسم در آنجا وجود دارد- مرسوم بود اما با گذشت زمان انسان به این نتیجه رسید که بهترین و منطقی‌ترین نوع ازدواج، همان ازدواج یک مرد با یک زن است که تمام ادیان آسمانی آن را تايید می‌کند.

ماجرای دو عدد قوی وحشی

در این سال‌ها شاید بيشترين فعاليت من در زمينه امضاي طلاق بوده که بیشتر آنها مهریه‌های سنگین و عجیبی داشتند؛ مهریه هایی که بیشتر به لطیفه شبیه هستند تا دلیلی برای شروع یک زندگی مثل : یک کیلو بال مگس، یک تن پوست پیاز، یک خرمن گل سرخ، به ارتفاع کوه دماوند سکه بهار آزادی، دو عدد قوی وحشی يا دو تا آهو. همین شروط کافی است تا آقایان در همان شروع راه وحشتی از ازدواج کردن داشته باشند. با تمام این داستان‌ها بعد از گذراندن مرحله مهریه و توافق دو طرف می‌رسیم به مراسم ازدواج که بزرگترین مانع ازدواج در بین جوان‌هاست که لازمه آن هزینه‌های بسیاری در این رقابت‌های ناسالم اجتماعی است؛ شروطی برای مراسم مثل کالسکه سفید با شش اسب سفید، مشعل دارهای پیاده تا سالن و هتل‌های مجلل . در حال حاضر کمترین و معمولی‌ترین مراسم ازدواج در تهران 35 میلیون تومان هزینه دارد.

رسوم دست و پا گیر

برای تحقق یک ازدواج مقدماتی لازم است و متاسفانه در دو دهه اخیر در کشور ما این مقدمات متن اصلی ازدواج را تحت تاثیر قرار داده‌اند. به عنوان مثال مراسم خواستگاری تبدیل شده به مجلس زورآزمایی و قدرت و ثروت نمایی و اصل قضیه که همان دیدن دختر و پسر و به تفاهم رسیدن است، در این بین گم شده است. بعد از مراسم خواستگاری صحبت‌هایی پیش می‌آید که همین مسائل باعث کم شدن آمار ازدواج و بالا رفتن سن ازدواج شده است، مسائلی مانند شیربها، جهیزیه‌های آنچنانی و مهریه‌های غیر منطقی. اگر ما در شهر زندگی می‌کنیم باید بدانیم این رسوم فقط در اقوام دورافتاده از زندگي مدرن هنوز پابرجاست و اگر می‌خواهیم با این رسوم زندگی کنیم باید شهر را رها کنیم و در روستاها ساکن شویم زیرا این رسوم در هیچ کجای دنیا در زندگی‌های شهری اتفاق نمی‌افتد. من فکر می‌کنم خواستگاری دختران از پسران، بتواند تا حدود زیادی این رسم و رسوم مشکل‌ساز را از بین ببرد و در آسان سازی ازدواج موثر باشد.

چرا می‌گویم دختران به خواستگاری پسران بروند؟

شاید از این حرف هم شگفت زده شوید اما خواستگاری دختر از پسر اتفاق جدیدی در ایران نیست و به نوعی از گذشته‌ها مرسوم بوده! در قدیم پدر و مادرها با هم می‌نشستند و برای پسر و دختر‌های خود مورد ازدواج انتخاب می‌کردند. آشنایان دختر و پسرهایی را که می‌شناختند به هم معرفی می‌کردند و معمولا ازدواج‌های با دوام تری نسبت به حالا داشتند که دوام ازدواج‌ها خیلی کمتر از قبل است، به همین دلیل من طرح خواستگاری دختران از پسران را مطرح کردم زیرا این موضوع قبلا هم در فرهنگ ما ایرانی‌ها بوده است و من حرف تازه‌ای نزده‌ام. اغلب علمای بزرگ خودشان دخترشان را به عقد بهترین شاگردشان در آورده‌اند و پیشنهاد دهنده خودشان بوده‌اند. مثل میرداماد، شیخ بهایی. همين‌طور تجار بزرگ که وقتی می‌دیدند شاگردشان دست پاک و چشم پاک است به پیشنهاد خودشان شاگرد را به دامادی می‌گرفتند.

چه کنیم که از پسر موردنظر پاسخ منفی نشنویم؟

اگر دختر‌ها از این مسئله ناراحتند که ممکن است از طرف آن پسر جواب منفی بشنوند، باید کمی صبور باشند تا این فرهنگ جا بیفتد. همان‌طور که این مسئله الان برای پسرها جا افتاده است و شنیدن جواب منفی شاید خیلی هم برای‌شان سخت نباشد، این فرهنگ هم می‌تواند برای دختر خانم‌ها جا بیفتد. باید از خودمان شروع کنیم نباید منتظر باشیم تا دیگری این کار را انجام دهد و اگر خوب بود ما انجام دهیم، باید هر کدام برای ساخته شدن این فرهنگ تلاش کنیم. این مسئله کاملا جدی است؛ منظور ما این نیست که برای دوستی‌های کوتاه مدت و مسائل غیر جدی دختر پیشنهاد دهنده باشد، منظور ما بر سر اصل زندگی است. شاید در دید اول این ماجرا خیلی قشنگ نباشد و این توهم به وجود بیاید که حتما این دختر روی دست پدر و مادرش مانده است اما اگر این فرهنگ به طور درست و دقیق جا بیفتد، به مرور پسرها هم متوجه می‌شوند آن دختر خانم واقعا قصد زندگی دارد و طبق معیارها و ایده‌آل‌هایش آن شخص را انتخاب کرده است.

چگونه مرد مناسب را تشخیص بدهیم؟

دختر خانم‌ها نباید این مسئله و بحث را به شوخی بگیرند و اگر از ظاهر هر پسری خوش‌شان آمد به او پیشنهاد ازدواج بدهند، زیرا آمار نشان داده است 79 درصد ازدواج‌هایی که بر اساس معیار‌های ظاهری بوده در کمتر از 3 سال به طلاق انجامیده است . اما اگر بر اساس معیار‌های درست و منطقی انتخاب صورت گیرد بهتر است مدتی او را زیر نظر گرفت تا بیشتر با او آشنا شد. خانم‌ها استاد تشخیص مرد خوب و بد هستند. اینطور هم نیست که هر کسی را در خیابان دیدند بدون شناخت از او خواستگاری کنند، باید یک شناخت اولیه وجود داشته باشد مثل شخصی که در محل کار می‌شناسیم يا در مهمانی‌های خانوادگی يا در دانشگاه. به هر حال باید 2 نفر یک جایی همدیگر را ببینند. پس در ابتدا دیدن، بعد ارزیابی و مشورت با بزرگ‌ترها و بعد اقدام کردن.

اگر پسری مناسب است، از او خواستگاری کنید

این روزها سبک زندگی به کلی تغییر کرده است اما می‌توان به راحتی این رسم را جا انداخت. وقتی خانواده دختری پسری را می‌بیند که متدین و سلامت است و معتاد نیست و خودشان دختری دارند که وقت ازدواجش است چرا نباید پیشنهاد دهنده باشند؟ چه اشکالی دارد اگر پسر خوبی را می‌شناسیم و می‌دانیم که استانداردهای یک همسر خوب را می‌تواند برای خود ما یا فرزندمان داشته باشد، خودمان به او پیشنهاد ازدواج بدهیم. بحث خواستگاری دخترها از پسرها بحثی است که باید برای فرهنگ سازی آن تلاش کرد.

چه کسانی باید این فرهنگ را جابیندازند؟

باید در این مسئله مسئولان، فرهیختگان، اساتید دانشگاه، تجار و افراد فرهنگی جامعه پیشتاز باشند  تا مردم عادی بتوانند راحت‌تر این مسئله را بپذیرند و باید بدانیم آمار نشان می‌دهد در تهران بیش از 14 هزار ازدواج داریم که در آنها دختر خانم‌ها پیشنهاد دهنده بودند. اگر پیشنهاددهنده دختر باشد به مرور زمان این مراسم‌های مجلل و اضافی و مهریه‌های عجیب از بین می‌روند و این سنت‌های اشرافي و مصرف‌گرایانه که اصلا برای فرهنگ ما ایرانیان نیست از بین می‌رود.

روز اول پدرت را دوست نداشتم

شاید بگویید پدران و مادران ما به همین روش ازدواج می‌کردند و خیلی هم خوب تا آخر عمر عاشق هم بودند و هستند یا  این جمله برای شما آشنا نیست روز اول پدرت را دوست نداشتم، ازدواج که کردیم مهرش به دلم افتاد و در آن سو شاید اين جمله برای شما آشنا باشد «من به خاطر شما بچه‌ها با  باباتون زندگی کردم وگرنه یک لحظه هم تحملش نمی‌کردم.» شاید به جرات  بتوان گفت که حتی ازدواج‌های سنتی دیروز هم امروزه رنگ و بوی تازه‌ای به خود گرفته چراکه خانواده‌ها فهمیده‌اند دوران والدین‌سالاری به سر آمده و بیشتر از سابق به انتخاب فرزندان احترام می‌گذارند،  دختران فهمیده‌اند که می‌توانند ادامه تحصیل بدهند و شغل مناسب انتخاب کنند و در این بین اگر مرد ایده‌آل خود را یافتند با او ارتباط‌شان را بیشتر و در صورت امکان ازدواج کنند و دیگر لازم نیست نگران بالا رفتن سن‌شان باشند، در خانه محصور باشند و منتظر بمانند که هر چه سریع‌تر ازدواج کنند مبادا  برچسب پیردختر به آنها بخورد.

زنان با سبک ازدواج مدرن در ایفای نقش  در زندگی دارای توانایی بیشتری هستند

در تعریف ازدواج‌های امروزی که به ازدواج مدرن باب شده انتخاب همسر بر مبنای عشق، دوست داشتن  و با اختیار و انتخاب خود فرد است. نتایج پژوهش‌ها در ایران  نشان داده زنان با ازدواج مدرن توانایی بیشتری در زمینه ارتباطی دارند در نتیجه  آشنایی زوجین قبل از ازدواج می‌تواند در چگونگی ارتباط زوجین در ادامه زندگی تاثیر عمیقی گذاشته  و موجب بهتر شدن این بعد‌ا ز کارکرد خانواده شود. همچنین  نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد از لحاظ ایفای نقش بین زنان دارای ازدواج مدرن و زنان دارای ازدواج سنتی، زنان با سبک ازدواج مدرن در ایفای نقش  در زندگی زناشویی دارای توانایی بیشتری هستند. از دیگر مواردی که زنان با سبک ازدواج مدرن را  نسبت به زنان با سبک ازدواج سنتی متفاوت كرده ابراز مهر و محبت به یکدیگر و در نظر داشتن هیجانات عاطفی و احساسی به طرف مقابل است که باز هم تحقیقات نشان داده زنان با سبک ازدواج مدرن بهتر و بیشتر  ابراز هیجان می‌کنند.

خواستگاری دخترها از پسرها فاجعه است؟

“می‌دانم که رسم نیست دختر از پسر خواستگاری کند اما من می‌خواهم پسرتان را برای دخترم خواستگاری کنم! من پسرتان را دوست دارم و می‌دانم که دخترم را خوشبخت می‌کند. دخترم 20 سالش است و دانشجوی حسابداریه… می‌دونم چقدر پسرتو دوست داری اما من هم دخترم رو دوست دارم و نمی‌خواهم هر کسی دامادم بشه. خود مریم هم راضیه… اصلا کی بهتر از پسر شما… الان هم نمی‌خواهد جواب بدی… برو با پسرت صحبت کن شاید اون هم از مریم خوشش اومد…”

این جملات را رگباری گفت و رفت. با خودم گفتم: “مردم چقدر پررو شدند! برای دخترش شوهر پیدا نمی‌کنه اومده سراغ پسر من…”

اما وقتی امین از موضوع با خبر شد، چشمانش برقی زد. واقعا غافلگیرم کرد؛ فکر نمی‌کردم پسرم از این موضوع استقبال کند. حتی شوهرم هم بدش نیامد! وقتی به آنها گفتم:” مگر می‌شود دختر از پسر خواستگاری کند؟ یعنی شما به عنوان یک مرد از این موضوع بدتان نیامد؟ آیا خواستگاری دختر از پسر نشانه بی‌حیایی او نیست؟ آیا همین دختر که توانسته از پسری خواستگاری کند فردا دنبال پسر دیگری نمی‌رود؟…” واقعا نمی‌دانستم دیگر چه چیزهای دیگری بگویم اما پسرم در پاسخ همین چند جمله گفت: “مادر من، خانواده دختری که به من علاقه دارد همه رسم و رسومات و حتی آبروی خود را برای به دست آوردن من کنار گذاشته‌اند و من حس بدی ندارم. اتفاقا این نشانه علاقه است تا بی‌حیایی. آنها می‌دانند که ماجرای خواستگاری از پسرتان در فامیل و آشنا می‌پیچد و همین می‌تواند ضامن زندگی من و مریم باشد. من به عنوان مرد خیلی خوشحالم که آنها حرف دلشان را زدند و مانند خیلی از خانواده‌ها با برنامه‌ریزی و کارهای عجیب و غریب و به صورت غیرمستقیم دخترشان را تبلیغ نکردند. آنها راست و حسینی گفتند ما پسرتان را می‌خواهیم… این یعنی واقعا من را دوست دارند…” برایم جالب بود که شوهرم هم همین اعتقاد را داشت. او هم گفت: ” کجای این کار بی‌حیایی است. مگر خود مریم آمده خواستگاری؟ یا مگر مریم با پررویی توی چشمای شما نگاه کرده و گفته پسرتان را می‌خواهم؟ خب مادرش این کار را کرده و به نظرم بی‌حیایی نیست. تازه اگر زن بدذات باشد، مفسد می‌شود چه ازش خواستگاری کنند چه از کسی خواستگاری کند!”  اما من هنوز گیج بودم، گیج گیج!

حالا یک سال از آن موضوع گذشته است. همه فامیل و آشنا به عروسم حسودی می‌کنند چون پسرم او را می‌پرستد! پسرم آن قدر مریم را دوست دارد که هیچ‌کس باورش نمی‌شود. شوهرم نیز به عروسش علاقه زیادی دارد و هدیه‌های بسیار گرانی برایش می‌خرد. من هنوز هم گیج هستم؛ گیج گیج.